Γράφει ο Χρήστος Οικονόμου
Στο Eurogroup η αποτυχία είναι παταγώδης και εξαιρετικά επικίνδυνη για την Ελλάδα!
– Όχι γιατί δεν επήλθε συμφωνία για το χρέος! Ό,τι σπουδαίο θα ήταν να συμφωνηθεί και να ανακοινωθεί επ’ αυτού, θα το πληροφορούμασταν ούτως ή άλλως μετά τις γερμανικές εκλογές, όπως είναι γνωστό!
– Ούτε επειδή, δεν εκταμιεύτηκε η δόση. (Υπάρχει ο χρόνος να γίνει κι αυτό).
– Ουδέ καν επειδή ψηφίσαμε μέτρα και δεν ελάβαμε ανταλλάγματα! (Αυτά ανήκουν στις μικροπολιτικές αρμοδιότητες Κικίλια).
Η αποτυχία στο Eurogroup είναι μεγάλη και καθοριστικής σημασίας για την Ελλάδα, για 3 βασικότατους λόγους:
- Διότι κλονίστηκε μέχρις οριστικής απωλείας της, η προοπτική ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, σε ό,τι αφορά τα προσδοκώμενα θετικά αποτελέσματά της για την ελληνική οικονομία. Κι αυτό ισχύει, διότι ακόμη κι αν όλα αλλάξουν αιφνιδίως και στις 15 Ιουνίου συμφωνηθούν όλα και προχωρήσουμε σε καλύτερες εξελίξεις, οι αγορές με τη χθεσινή εμπλοκή ξέρουν πια καλά (και τίποτα δεν θα τις κάνει πλέον να αλλάξουν γνώμη) ότι για την Ελλάδα οι δανειστές της δεν πιστεύουν ότι έχει ανάγκη απομείωσης του χρέους της. (Και δεν έχει καμιά σημασία αν αυτό είναι τεχνοκρατικά αποδείξιμο, ή όχι –οι αποφάσεις για το χρέος ήταν, είναι και θα είναι πολιτικές). Η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, ακόμη κι αν γίνει, δεν θα είναι πια το εφαλτήριο μιας επιβιωτικής στροφής για την ανάνηψη της οικονομίας μας, αλλά το πολύ-πολύ μια εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης για τις αποπληρωμές του εξωτερικού χρέους στο μέλλον. Και εξωτερικός δανεισμός από ‘δω και πέρα για την Ελλάδα, για την εξεύρεση κεφαλαίων αποπληρωμής του χρέους της με επιτόκια υψηλότερα απ’ αυτά των μνημονίων, είναι συνταγή βέβαιας καταστροφής των δημοσιονομικών μας πραγμάτων. Όσα και όποια πρόσθετα μέτρα κι αν παίρναμε από ΄δω και πέρα και πέραν των ήδη ειλημμένων εδώ και 7 χρόνια.
- Διότι η απομείωση του ελληνικού χρέους (που από αποφάσεις των δανειστών μας, έως σήμερα ήταν καθοριστικά αναγκαίο στοιχείο για τον σκοπό (και) του 3ου μνημονίου, δηλαδή «να σωθεί η ελληνική οικονομία»), δεν μπορεί πια να θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ, αλλά κατέπεσε σε μια ενδεχόμενη παρέμβαση, που αναμφίβολα αλλάζει το “πολιτικό πεδίο”, επί του οποίου συμφωνήθηκε η συνωμολόγηση του 3ου μνημονίου. (Και εδώ, επίσης, καμιά σημασία δεν έχει ποιός παρέβη το πολιτικό πλαίσιο της συμφωνίας για το 3ο μνημόνιο, η Ελλάδα ή οι δανειστές της, αφού η οικονομία μιας χώρας δεν επιβιώνει και ευδοκιμεί επειδή τηρήθηκαν ή δεν τηρήθηκαν οι δεσμεύσεις ρύθμισης του εξωτερικού χρέους της και από ποιόν τυχόν παραβιάστηκαν, ή όχι (αυτό είναι αρμοδιότητα Κικίλια, όπως είπαμε), αλλά από την τεχνοκρατική και αληθή αίσθηση βιωσιμότητάς της. Και χωρίς γενναία απομείωση του ελληνικού χρέους, ό,τι και να λένε η Αθήνα το Βερολίνο ή το ΔΝΤ, η ελληνική οικονομία δεν είναι βιώσιμη!)
- Διότι -κι αυτό νομίζω πως είναι το πιο επικίνδυνο απ’ όλα- το όλο ύφος και το ήθος (αλλά και ορισμένες ασφαλείς πληροφορίες), με τα οποία ανακοινώθηκε το ναυάγιο από τα μικρόφωνα της τριανδρίας Μοσκοβισί-Ντάισελμπλουμ-Ρέγκλινγκ, «δείχνουν» μια βαρύτατη συνέπεια: Ότι το eurogroup αποδέχτηκε και τη «φιλοσοφία» χειρισμού Σόιμπλε απέναντι στην ελληνική οικονομία και το 3ο μνημόνιο! Ότι, δηλαδή, χωρίς το ΔΝΤ …δεν υπάρχει 3ο μνημόνιο! Και γνωρίζουμε ότι το ΔΝΤ με τις παραχωρήσεις που δέχονται οι ευρωπαίοι δανειστές της Ελλάδας να κάνουν για τη ρύθμιση του χρέους μας, στο ελληνικό πρόγραμμα ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ! Μ’ άλλα λόγια, επειδή το ΔΝΤ δεν θα αποδεχτεί αοριστολογία για το ελληνικό χρέος (όπως το 2012) και επειδή δίχως ΔΝΤ 3ο μνημόνιο δεν υπάρχει, δεν μπορεί πολιτικά (και όχι τεχνικά, αφού το EWG έχει εισηγηθεί θετικά) να εκταμιευτεί η δόση! Δόση, απολύτως αναγκαία για να εξοφληθούν οφειλές της Ελλάδας του προσεχούς Ιουλίου.
(Οι κακές γλώσσες στις Βρυξέλλες λένε ότι με το ναυάγιο για την Ελλάδα πάρθηκε μια ρεβάνς σε βάρος του κ. Ντράγκι και άλλων παραγόντων της Ε.Ε., που έχουν ασκήσει ασφυκτικές πέσεις για χαλάρωση της δημοσιονομικής περιοριστικής πολιτικής, που έχει ακολουθηθεί ως τώρα, ως μέθοδος χειρισμού της κρίσης στην ευρωζώνη. Σας το μεταφέρω και επιλέγω προσώρας να μην το πιστέψω!…)
Ο μάλλον δραματικός τόνος του συμπαθούς Μαργαρίτη Σχοινά στη σημερινό μπρίφινγκ της Κομισιόν στις Βρυξέλλες, μάλλον επιβεβαιώνει τις δυσοίωνες διαπιστώσεις!
«Καλούμε όλες τις πλευρές να δείξουν υπευθυνότητα και να τιμήσουν τις προσπάθειες της Ελλάδας και του ελληνικού λαού τους τελευταίους μήνες», επεσήμανε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, που κατέληξε λέγοντας πως «ο πρόεδρος Γιούνκερ θα συνεχίσει να εργάζεται για την διευκόλυνση μιας συνολικής συμφωνίας το συντομότερο δυνατό». (Η επιστράτευση του κ. Γιουνγκέρ, που έχει πολύ καιρό να χρειαστεί, είναι ασφαλώς ένα μέτρο της κρισιμότητας των περιστάσεων).
Οι εκκλήσεις, όμως, απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχονται, δεν έχουν πια σημασία!
Ο επανακαθορισμός της πολιτικής βάσης του 3ου μνημονίου είναι απολύτως ανοιχτό θέμα και δεν μπορεί άλλο να σπρωχτεί σαν τη σκόνη «κάτω απ’το χαλάκι», για να κάνει η Ελλάδα το κορόιδο να περάσουν οι γερμανικές εκλογές …και μετά βλέπουμε.
Λόγω της κρισιμότητας των στιγμών δεν έχει νόημα εμείς οι απλοί πολίτες να λέμε «το μακρύ μας και το κοντό μας», τουλάχιστον έως ότου ξεκαθαρίσει η σιωπούσα κυβέρνηση τη στάση της.
Κατόπιν θα τα πούμε…
